مـــادر  ...

دوبـــخش دارد... مـــا هــرچه مــی کشیم از بخــش دوم است...

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

هــنوز باورنمــی کنم رفــته ای بانو

مــن تـورا مــی بینم ؛در چــادری سیاه تــر از شــب!!!

دل دیــوانه ام رفــتنت را بــاور ندارد؛

تــو نــرفته ای!!مــگر نه؟؟!!

شهادت یگانه بانــوی دوعــالم خانــم فاطمــه ی زهــرا(س)بــرهمه ی دوست

داران ایشان تــسلیت بـــاد...

                            به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند و به تو می گوید، ارباب. نخند!

                               به دبیری که دست و عینکش گچی است و یقه ی پیراهنش جمع شده. نخند! 

                                                            به دستان پدرت،

                                                                                                                                                                                                                                         به جاروکردن مادرت،

                                                                                                                                                                                    به رفتگری که در گرمای تیرماه کلاه پشمی به سردارد، 

                                             به پلیسی که سرچهارراه با کلاه صورتش را باد می زند،

                                    به جوانی که قالی پنج متری روی کولش انداخته و در کوچه ها جار می زند،

                                                    به پارگی ریز جوراب کسی در مجلسی، 

                                                                                                                                                                                                             به هول شدن همکلاسی ات پای تخته،

                                   نخند که دنیا ارزشش را ندارد که تو به خردترین رفتارهای نابجای آدمها بخندی!

                                          که هرگز نمیدانی آنها چه دنیای بزرگ و پردردسری دارند!

                                          آدمهایی که هرکدام برای خود و خانواده شان همه چیز و همه کسند!

                                                  آدمهایی که به خاطر روزیشان تقلا می کنند،

                                                     انسانهای بزرگ، دو دل دارند؛

                                                    دلی که درد می کشد و پنهان است

                                                     و دلی که می خندد و آشکار است 

 تو جـــواب اینهمه ضـــربه هایـــی که خـــوردم

فـــقط مـــی تــونم بـــگم:

دنـــیا که منو زده توهـــم بــزن..آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآخخخخخخخخ دنیااااااااااا

 هر روز که می گذره خیلی ها توی زندگی منوکمک می کنن,می خندونن,ناراحت می کنن و...

خلاصه اینکه خیلی ها تو زندگی من جریان دارن که زندگیم بدون اونها جریان نداره!!!

خسته شدم از اینکه نوشته های غمگین دیگران رو بزارم تو وبلاگم

هیچ کدوم از اینها باروحیات من سازگار نیستن

اما.....................................

من امروز ناراحت تر از اونی هستم که بخوام با این حرفها و اهنگ های غمگین

آروم بشم..امروز من عزیزترین کس زندگیمو از خودم رنجوندم!!!

مامان...منو ببخش!!!

خدایا خودت کمکم کن...یامامانم منو ببخشه یامنو بکش و راحتم کن!!!

حرفی ندارمـــ....

 از جُـــدایی مـــان بــرای هرکه گُفـــتم؛

حَـــق را به مَن داد...

اینهـــانِـــمی دانند,مَــن حَــق را نِــمی خواهَـــم!!!

حَــق که بَـــرای مَــن "تـــو"نِــمی شَوَد...

 یه وقتایی دوست دارم چشماشو ازپشت بگیرم

وبگم:من کی ام؟

اما می ترسم طاقت اسم هایی رو که میاره نداشته باشم!!!

 عَـجیب اَســت...

دَریـــــا!!!هَــــمین کـــه غَــــرق مـــی شــــوی,

پَس مـــی زَ نَــــد تــورا مــانند آدمهـــــا...

 چه کسی می گویدتفاهـم نداشتیم؟؟

من او رادوست داشتم...

او هم او را!!!

بی همگان به سر شود
بی تو هم کم کم دارد به سر میشود 
به همین سادگی

خدایا...

دلـم زنگ تفریح می خواهد!!!

خسته شـدم از کلاس رقصیدن به سـاز دنیا...